Lief dagboek, het is ruim een half jaar geleden dat ik voor het laatst iets op deze plaats heb geschreven. Tijd is mijn grootste vijand, al een tijdje, en ik verzaak op allerlei fronten. Dingen die ik graag doe, moesten wijken voor dingen die ik moest doen. Helaas, maar soms lopen dingen gewoon zo. Vooral de studie HBO-Verpleegkunde heeft veel tijd ingepikt van de dingen die ik graag doe. Maar ook het café, dat Natali sinds 1 januari runt, en werk hebben tijd ingepikt.
Lief dagboek, ieder normaal denkend en functionerend menselijk wezen had allang zaken of taken afgestoten. Kennelijk ben ik geen normaal denkend en functionerend wezen, want ik blijf krampachtig vasthouden aan de dingen die ik zo graag doe. Soms tegen beter weten in. Maar is het niet zo dat je, naast je verplichtingen, vooral ook dingen ‘moet’ blijven doen die je leuk vindt om te doen? Dingen doen die niet alleen energie kosten, maar vooral energie opleveren? Ondanks de bijna-patstelling waarin je verkeert? Ik vind van wel.
Lief dagboek, alles staat en valt in deze met ’time-management’. Zuinig en efficiënt omgaan met je tijd. Plannen en vooruit plannen. De agenda goed bijhouden. Schrappen wat (nog) niet hoeft, uitstellen wat geen prioriteit heeft en vooral ruimte open laten voor ontspanning en spontaniteit.
Fikkie stoken
Lief dagboek, de dingen waar ik energie uit haal is in zekere mate ook werk. Werk voor aalsmeervandaag.nl, werk voor blisstoshine.nl, websites bouwen voor opdrachtgevers. Maar tegenwoordig, sinds onze tuin een beetje vorm begint te krijgen en als het weer ernaar is: fikkie stoken (onder het mom van afval-hout opruimen) en een beetje klooien in de tuin en in de schuur. Soms voel ik mij bezwaard als ik weer een blok hout op het vuur gooi. In die tijd had ik een stuk kunnen schrijven, of sociale media kunnen inplannen. Nee, niet soms, maar altijd. En toch kies ik dan voor het blok hout op het vuur. Moet. Van mij en voor mij.
Lief dagboek, betere tijden zijn onderweg. De logistiek rondom het café wordt verbeterd, mijn studie komt in een ritme en daarnaast ben ik voornemens om mijn contract op werk met vier uur per week te verlagen naar 28 uur. De voorkeur gaat uit naar 24 uur per week, maar eerst maar eens kijken of we het redden met 28 uur. Er is ook nog zoiets als een hypotheek..
Lief dagboek, ik heb jou ook verzaakt. In november 2021 schreef ik het laatste stukje op deze website. En dat terwijl ik het heerlijk vind om te schrijven! En er is genoeg geweest om over te schrijven. een greep uit een mogelijke ‘inhoud’: de tuin, de oplichting, huis gekocht, de soap rondom de boot, en nog veel meer. Misschien ben ik er morgen alweer. Maar ik heb net alweer een afspraak gemaakt voor morgenochtend op werk. Ik leer het ook nooit….