Handicap

Oké, ik heb een handicap. Eentje die je aan de buitenkant niet kunt zien. Hoewel niet één van de knapste, zie ik er aan de buitenkant toch redelijk normaal uit. Maar, het gezegde ‘Elke gek zijn gebrek’ is ook op mij van toepassing. Het Syndroom van Asperger, zo luidde het oordeel drie jaar geleden. Beperkt mij dat in mijn praktische vaardigheden en kwaliteiten? Geenszins! Juist niet zelfs. In tegendeel, kan ik zelfs beweren. Het schijnt dat mensen met deze vorm van autisme enorm creatief kunnen zijn. Nou, daar ben ik er dan eentje van. Simpel zat. Gelukkig zijn er meer positieve eigenschappen: niet liegen, eerlijk, doorzettingsvermogen, loyaal, welbespraakt (valkuil voor de omgeving), goed met van alles dat met computers en andere technologieën te maken heeft, en in mijn geval ook nog een hoog IQ. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Minder fijn

Asperger heet natuurlijk niet voor niets een handicap. Naast de kwaliteiten zijn er beslist ook beperkingen, vooral op sociaal gebied. Om er een paar te noemen: moeite met sociale contacten aangaan en onderhouden; moeite met praten over de zogeheten ‘koetjes en kalfjes’; moeite met lichamelijk contact (een kleine aanraking kan als fysieke pijn worden ervaren); verjaardagen en soortgelijke gebeurtenissen zijn een drama; snel overprikkeld raken. Dat alles met elkaar is tamelijk minder fijn. Om het netjes te houden.

 

Fotografie en Asperger

Tja, daar kom je met iets (alsof iemand anders de koptekst neerzet en ik er iets bij moet verzinnen, duh ….).  Fotografie en Asperger gaan heel goed samen. Juist mijn interesse in technologie zorgt ervoor dat ik technisch gezien ‘best aardige’ kiekjes kan maken. Waar het probleem zit, is netwerken. De meeste communicatie voor en over mijn bedrijfje verloopt via sociale media. Maar ik weet beter dan dat, voor een goed contact met potentiële klanten is persoonlijk contact uiteraard veel effectiever. Een goed contact  kan zorgen voor opdrachten, voor werk, voor inkomsten. Dáár zit mijn beperking mij in de weg. Ik kan dat niet, dat netwerken. Geprobeerd, meerdere malen, maar zonder succes. Blijkbaar slaat ieder gesprek dood,  en nieuwe opdrachten komen er al helemaal niet uit voort. Beetje jammer wel.

Een Asperger
Een Asperger

Doen alsof

De meeste mensen weten niet goed hoe om te gaan met mensen met autisme. En omdat mensen met Asperger hun beperking heel goed weten te verstoppen, en daarmee overigens bakken met energie verspillen, worden zij langs dezelfde meetlat gelegd als mensen zonder deze idiote aandoening. Je ziet het niet, maar het is er wel. Schroom echter niet om mij als fotograaf in te huren. Hoewel misschien een beetje vreemd, zal ik er alles aan doen om aan uw wensen te voldoen. Zoals het een goed Asperger betaamt.

3 Antwoorden op “Handicap, blogpost 8”

  1. Wederom een mooi inzicht in je zieleroerselen.
    De wijze waarop je met deze “handicap” omgaat,
    wekt bewondering op en ik weet dat dat niet altijd meevalt.
    Liefs mam XXX

  2. Ik weet dat het moeilijk is voor je om met je handicap om te gaan, maar zie ook dat je heel erg je best doet! Net werken is moeilijk, ook voor mensen zonder handicap. Nu ben ik zo iemand die blijkbaar makkelijk kletst, en waar men makkelijk tegenaan kletst. Mocht je ooit ergens naartoe moeten waar het lekker zou zijn een kletsende vriendin naast je te hebben, sta ik voor je klaar, maar dat weet je stiekem wel. ?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *