Veelkunner, blogpost 30

In mijn laatste blog schreef ik al dat ik veel had om over na te denken. En dat doe ik dan dus ook. Maar hier is het probleem: ik ben een veelkunner. Nee, ik dicht mijzelf niet toe dat ik een alleskunner ben, maar een veelkunner moet er toch wel vanaf euh… kunnen, dacht ik zo. Wat is daar nu problematisch aan? Hoe kan ik dit koppelen aan mijn bedrijf. De bedrijfsnaam dekt de lading niet meer, namelijk. Dus wat te doen? Bedrijfsnaam aanpassen, nóg een bedrijfje erbij (waar ik andere kwaliteiten in kwijt kan), beide of juist geen van allen?

 

Veelkunner

Oké, ik noem mijzelf dus een veelkunner. Het woord bestaat niet eens! “Nou, waar ben je dan allemaal zo lekker goed in, Wegdek?” (Wegdek is de bijnaam die ik kreeg van de docent lettertekenen, op de Grafische School in Haarlem.) Ik dacht daar eens een fijne opsomming van te maken, geen volledige lijst, maar alleen relevante kwaliteiten.  Kwaliteiten die zijn gegroeid, er als het ware bij zijn gekomen, dingen ook die ik heel erg graag doe, lekker vanachter de pc en die voornamelijk tot zijn recht komen in vrijwilligerswerk. Leuk om te doen, maar tegelijkertijd ook best zonde.  Het zou immers ontzettend gaaf zijn wanneer ik daar me, pardon (geintje!), mijn brood in zou kunnen verdienen. Om dat te kunnen moet je echter wel heel erg met je kop boven het maaiveld uitsteken! Daar ga ik dadelijk nog even verder op door, maar ik laat eerst even mijn lijstje zien: fotografie, schrijven, teksten redigeren, beeldmerk-ontwerp, ontwerp huisstijl, sociale media.

Nou, dat dus.

 

Maaiveld

Ik schreef het al, om met die kwaliteiten je brood te kunnen verdienen, moet je enorm met je kop boven het maaiveld uitsteken. Doe ik dat? Dat laat ik liever aan anderen over om te beoordelen. Maar ik zal wat feitjes produceren. Wanneer ik random op het internet aan het speuren ben, kom ik op bijna elke website schrijf- en taalfouten tegen. Echt? Ja, echt. In het verleden heb ik het wel eens gewaagd om daar een paar mailtjes aan te wijden en op die manier mijn diensten aan de man te brengen. Tja, daar hoor je niets op terug. Mensen die andere mensen wijzen op schrijffouten liggen doorgaans niet erg lekker in de markt. Terwijl het niet bedoeld is om die mensen terecht te wijzen, maar om ze te willen helpen. En mijzelf ook, uiteraard.

Nog een feitje: elke Facebookpagina waar ik mij mee bezig hou, groeit. De één sneller dan de ander, maar dat ligt ook aan publiek/doelgroep en het product of de boodschap.

Op het gebied van fotografie is één discipline waar ik écht lekker in bezig ben: het vastleggen van feesten en evenementen. Gasten kunnen de mobieltjes lekker in hun zak houden en zich bezig houden met elkaar. Ik loop ‘onzichtbaar’ rond om alle mooie momenten met mijn camera te pakken. Dat doe ik dan voor zes tientjes per uur. Duur? Nee, niet wanneer je bedenkt wat er allemaal bij komt kijken. De grootste klus is namelijk niet het fotograferen zelf. Nee, de grootste inspanning zit ‘m in het werk achteraf. Tijdens een feest maak ik honderden opnames. En die moeten allemaal uitgezocht worden, en eventueel (licht) bewerkt.

 

Inzichten

Flink afgeweken van het oorspronkelijke onderwerp, buig ik weer af naar waar het allemaal om te doen was in dit ‘stukkie’: hoe kan ik dit gaan bundelen? Of niet. Nu ik er zo over nadenk, vallen al die kwaliteiten onder een vorm van communicatie, hetzij in beeld, hetzij in tekst. Zie je wel, bloggen geeft inzichten! Doei!

Al het beeldmateriaal bij dit stuk zijn uiteraard van mijn hand. De grote bovenaan de pagina heeft de geschreven pers nog gehaald. Ja, ik geef toe dat het beeldmerk van Radio Aalsmeer Politiek veel beter uitgelijnd had kunnen worden, maar dit heb ik ‘s nachts een keertje in elkaar geflanst. Kun je nagaan… 😉