Neederlandsch, blogpost 20

In dit twintigste blogje ga ik het weer eens hebben over onze taal, het Neederlandsch. In blogpost 2 haalde ik ook al een en ander aan over taal- en schrijffouten. Deze keer sta ik er wat uitgebreider bij stil. Ik erger mij namelijk helemaal kapot aan bepaalde fouten. Natuurlijk maak ik zelf ook fouten, daar ben ik mens voor, maar ik probeer het aantal fouten wel tot een minimum te beperken. Lezen en herschrijven, en nog eens lezen. Nooit, druk ik klakkeloos op ‘verzenden’ of ‘publiceren’. Nooit. Jamais, want je suis, weetjewel…

 

Neederlandsch

Het niveau van sommige mensen, die de mening zijn toegedaan dat ook zij de speeltuin van de sociale media mogen bevuilen, is soms (vaak) ronduit bedroevend te noemen. Taalkundig dan, hè? Er zitten absoluut hele toffe personen tussen, maar bij lees- en schrijfles op de lagere of basisschool, waren ze toch echt met iets anders bezig geweest.  Opvallend veel fouten worden gemaakt door het verkeerd of niet koppelen van woorden, of door te koppelen waar het niet hoort. Zo lees ik de laatste weken veel dat mensen ergens naar ‘opzoek’ zijn. Check je lokale verkoop/ruil/huil-sites (Facebookpagina’s) maar eens. “Ik ben opzoek naar…”. Nee, nee, dat is niet goed. Het is gewoon ‘op zoek’. Punt. Knoop het maar in je oren.

 

Me/is/jou(w)

Tja, daar heb je ze dan: me/is/jou(w). Allemachtig prachtig. Maar wat hebben mensen een moeite hiermee! Me. “Ik ga met me hond lopen”. Niet goed. Wel goed? ‘Mijn hond’ of ‘m’n hond’. ‘Me’ gebruik je in een zin als “Heb je iets tegen me?” Hoewel mijns inziens het woord ‘mij’ de voorkeur krijgt. Is. ‘Is’ is een vervoeging van het werkwoord ‘zijn’. Heeft dus geen barst te maken met het woord waar het voor gebruikt wordt: ‘eens’. Of de afkorting ”ns’. Dus “Kom is hier” is niet goed. Dat moet zijn “Kom eens (of ‘ns) hier”. Snappen doe ik het wel, deze fout. Als je snel praat klinkt ‘eens’ al snel als ‘is’. “Ik kom graag bij jouw langs”. Ook al niet goed. Jouw, juist, die met de w erachter zegt iets over bezit. Jouw trui, jouw auto. Maar een kopje thee drink ik graag bij jou. Zonder de w… Over deze fouten en meer is een grappig stukje op het www te vinden, kijk hier maar eens.  Tien fouten die je nooit meer mag maken.

 

Spatiegebruik

Een ander veelgeziene fout is het plaatsen van misplaatste spaties. Op Twitter volg ik het account @spatiegebruik. Daar komen de meest hilarische spatiefouten voorbij. Stel je eens voor. Op een pak amandeldrank staat de tekst ‘proef verpakking’.  Iemand schrijft: “ik proef liever de inhoud”.  Gelijk heeft ‘ie. De tekst op de verpakking zegt eigenlijk dat je de verpakking moet proeven! Of kijk eens naar de afbeelding links. Volgens het bord op de afbeelding is het terrein verboden voor onbevoegden, maar voor honden is het een vrij terrein. Waarschijnlijker is dat er ‘hondenvrij terrein’ had moeten staan. Vandaag kwam ik op hetzelfde Twitteraccount nog zo’n mooi voorbeeld tegen. Een foto met een bordje erop waarop stond ‘nooduitgang alarm beveiligd’. Mooi, het alarm is dus beveiligd. Met de woorden alarm en beveiligd aan elkaar geschreven had ik mij een stuk beter (veiliger) gevoeld.

En zo kan ik nog wel even doorgaan over allerlei taal- en schrijffouten. Rest voor mij vooral de vraag: ‘Hoe komt het dat er zo slordig met onze taal, het Neederlandsch, wordt omgesprongen?’ Spelen gemakzucht en slordigheid of onwetendheid een rol. Geen idee, ik weet het niet. Van horen zeggen weet ik dat het Neederlandsch een lastige taal is om te leren, maar is het Duitsch dat ook niet? Met al die vervoegingen: der, das, die, enzovoort?

Uiteraard heeft de ‘uitgelichte afbeelding’  (die joekel bovenaan dit stuk) helemaal niets met het Neederlandsch te maken. Maar hé! Ik moet toch hier en daar mijn skills als fotograaf laten zien….