Down Town Ophelia was in één woord GE-WEL-DIG! Nee, ik ben niet geknuffeld, maar heb wel heel erg genoten van de deelnemende jongelui, en de soms wat oudere lui. Ik weet het, het is wat Asperger-onwaardig, maar wat heb ik ontzettend genoten van de blijdschap en het genieten in z’n puurste vorm van de deelnemers. Gisteren schreef ik het al, daar kunnen een hoop mensen nog wat van leren! Deze mensen kennen namelijk geen remmen, over het algemeen. Dus laten zien hoe zij zich voelen. Blijdschap is uitzinnig. Als omstander kun je niet anders dan er zelf ook heel erg blij van te worden, Asperger of niet.

 

Blijdschap in z’n puurste vorm!

Down

Goed, DownTown Ophelia maakte mij dus blij. Heel erg blij. Hoewel de koptekst iets anders zou kunnen doen vermoeden, ben ik in het geheel niet down. Althans, niet vandaag. Ik zou aanvankelijk drie uur lang de techniek verzorgen van DownTown Radio, maar dat pakte iets anders uit. Uiteindelijk heb ik het evenement in bijna vierhonderd foto’s vast kunnen leggen, en geen minuut radio gemaakt. De omslagfoto bij deze blogpost is er eentje van. Wil je er meer zien, dan raad ik je aan de Facebookpagina van Radio Aalsmeer een like te geven, daar staan er nog veel meer op.

 

DownTown Ophelia
De postbode van de dag!

Reclame of donatie?

Goed, ik was dus aanwezig van 12:00 tot 17:00 uur. Het was een geweldig evenement. Prima georganiseerd, veel leuke bezoekers en deelnemers. En dan, weer even terug naar de fotografie-business. Vastleggen van feesten, partijen en evenementen doe ik tegen het tarief van € 60,00 per uur. Nu heb ik vandaag vijf uur lang lopen fotograferen. Een simpel rekensommetje leert dat ik in principe een soort donatie heb gedaan ter waarde van € 300,00. Alles voor het goede doel hè? Maar mijn diensten moeten toch ook een keer te gelde worden gemaakt. Niet dat ik het hier en nu vooral over financiën wil hebben, nee, absoluut niet. Maar het kwam bij mij even ter sprake. Meer niet. Maar wanneer je berooid en compleet aan de grond uit een echtscheiding komt, is geld best wel ‘een dingetje’. Dus hoop ik dat deze donatie gelijk een soort van reclame is. Niet alleen voor Radio Aalsmeer, maar vooral ook voor mijzelf. Als fotograaf.

Terug naar Down Town Ophelia. De deelnemers hebben genoten, niet geheel onbelangrijk. Op het moment dat ik dit zit te schrijven, zullen de meeste van hen wel in Dromenland zijn aangekomen. Alle drukte en prikkels achter zich gelaten.Hopelijk beland in mooie dromen. Het was een fantastische dag, het enige dat niet heel erg meewerkte was het weer. Druilerig, nat, en best wel koud. Inmiddels zullen we allemaal wel opgewarmd zijn en terugkijken op een succesvolle dag. Qua Radio Aalsmeer kunnen we er weer een paar leerpuntjes uit halen, maar dat is alleen maar goed.

5 Antwoorden op “Down Town Ophelia, blogpost 15”

  1. Mariëlle, tof dat je er was. Dankjewel voor je mooie woorden en foto’s. Vrijwilligerswerk is helaas niet in geld uit te drukken. Velen, waaronder ikzelf, zouden dan een tweede huis kunnen kopen in een zonnig land. Mensen blij maken, en dan vooral deze bijzondere mensen, is toch het mooiste wat er is.

  2. Vrijwilligerswerk is inderdaad heel mooi om te doen, zéker tijdens een evenement als DownTown Ophelia! Ik heb er echt enorm van genoten, en kon gewoon ook niet meer stoppen met het maken van foto’s van louter blije gezichten. En dat is onbetaalbaar. Die blijdschap is niet in geld uit te drukken. Nooit. Mijn gezeik over geld had ik eigenlijk ook niet in verband mogen brengen met dit ontzettend mooie evenement!

  3. Mooi dat iedereen genoten heeft. De passie springt van het beeldscherm af. In de foto’s en de tekst! ??

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *