DownTown Ophelia
Morgen, of straks eigenlijk, ga ik na lange tijd (gelukkig) weer eens radio maken. Drie uur lang verzorg ik het technische deel van de live uitzending DownTown Radio, tijdens het evenement DownTown Ophelia. Gedurende dit evenement mogen jongelui met een cognitieve beperking als Down Syndroom in een winkel werken, een paar uur als politieagent bekeuringen uitschrijven, post rondbrengen als postbode, enzovoort. FAN-TAS-TISCH! Een ander woord heb ik er eenvoudigweg niet voor.
Zwak
De allereerste keer dat ik in aanraking kwam met het syndroom van Down, was in het Amsterdamse Bos. Een jaar of zestien telde ik, en ik was met mijn beste vriendin in het bos aan het relaxen, zwemmen en vooral zonnebaden. Bij het zwemmen werd ik al snel benaderd door een meisje die er anders uit zag dan wij. Erg aanrakerig en vol belangstelling voor mijn persoon. Ze vond mij lief. Normaal houd ik niet zo van aanrakingen, maar van haar kon ik het hebben. Met haar ouders in de buurt, liet ik het allemaal maar gebeuren. Geen gekkigheid hoor, er werden geen grenzen overschreden. Zij was gewoon erg knuffelig. Dat zij mij niet kende vormde geen belemmering. Mijn beste vriendin vond het allemaal maar niets en wilde weg. Tja, wat doe je dan hè? Beste vriendin is niet voor niets een beste vriendin, dus we vertrokken. Vanaf dat moment echter, heb ik een zwak voor mensen die behept zijn met het Syndroom van Down.
DownTown Radio
Morgen of straks ga ik dus ‘op vuurdoop’ en heb daar enorm veel zin in! Ik zit namelijk niet alleen drie uur lang achter de knoppen, maar ga ook met een microfoon het evenement op om mensen ter plekke te interviewen. Als het aan mij ligt, vooral de deelnemers waar het allemaal om draait: de jongelui met Downsyndroom of een andere cognitieve beperking. Stiekem hoop ik uiteraard op veel knuffels en andere uitingen van spontaniteit. We gaan het zien, of niet. De mensen waar het allemaal om draait werken niet alleen mee in de winkels, zij komen ook meedraaien bij Radio Aalsmeer. Hoe cool is dat! Voor hen, maar ook voor ons. Radio Aalsmeer is daarom voor één dag DownTown Radio.
Camera
Zeker weten of de camera mee gaat, doe ik nog niet. Waarschijnlijk wel. De overwegingen om het niet te doen hebben te maken met de weersomstandigheden en het feit dat radio maken en je spullen bewaken maar slecht samen gaan. Maar het is wel een geweldige gelegenheid om mooie foto’s te maken van de deelnemers. Puur, zoals zij zelf ook zijn. Ik wijd er nog een stukje aan, wanneer ik de ervaringen van morgen heb opgedaan, maar ik denk dat de mensheid nog veel kan leren van mensen met het Syndroom van Down. En dat wil ik proberen vast te leggen. Dus waarschijnlijk gaat ‘dat kreng’ gewoon mee. Doei!
