Met een “Begrepen. Ik bericht de AC. Over”, reageerde Petra op het bericht van de ploeg op de watertoren. “Potverdikke”, dacht ze, “niks geen rustige dienst, dadelijk wordt het circus opgetuigd”. Uiteraard hoorden ook collega Nick en voorbijgangers Bianca en Heleen de berichtgeving via de portofoon.
“Voertuig 8028 voor alarmcentrale, voertuig 8028 voor alarmcentrale. Over.” “Alarmcentrale voor voertuig 8028, zegt u het maar. Over.” “Aan de watertoren te Aalsmeer lijkt een dood persoon te hangen, graag de Forensische Recherche en een Forensisch Arts ter plaatse laten komen. Over.” “Forensische recherche en een forensisch arts ter plaatse laten komen. Gaan we regelen. Over.” “Dank. Over en sluiten.” Het circus kon beginnen. Tot de opgeroepen diensten/functionarissen ter plaatse waren, konden de aanwezige dienders even niet meer doen dan ervoor zorgen dat het plaats delict niet betreden en/of beroerd zou worden.
Bianca en Heleen waren door alle gebeurtenissen flink van slag. Een onschuldige wandeling op de vroege zaterdagochtend lijkt te eindigen in een nachtmerrie. Of toch in elk geval in een wel heel onverwachte situatie. “Is het al tijd voor een borrel?”, grapte Heleen. “Een sterke bak koffie zou voor mij al voldoende zijn”, reageerde Bianca. “Leen, wie zou het kunnen zijn, die daar hangt?” “Al was het de Paus, ik wil onderhand wel naar huis”, was de reactie van Heleen, en richting de agenten: “Mogen wij weer weg, hebben jullie ons nog nodig?” Nick: “We moeten julle verklaringen nog opnemen, maar dat kan straks op het bureau in Uithoorn. Daar is nu niemand, dus we wachten eerst even de komst af van de forensische experts.
Hoewel het netwerk P2000 onder andere in het leven is geroepen voor een meer beveligd berichtenverkeer, begon het langs het Waterfront langzaamaan wat drukker te worden. Het was inmiddels rond de klok van 09:00 uur en er verschenen zelfs wat bootjes op het water om het object aan de watertoren dichterbij te kunnen naderen. Behalve de gebruikelijke ramptoeristen, waren uiteraard ook de plaatselijke persmuskieten aanwezig en druk in de weer met hun camera’s. De tweede ploeg, Brian en Mo, hadden zich opgesteld bij het hek dat toegang geeft tot het terrein rondom de watertoren. En zij waren daar niet alleen maar aanwezig, maar observeerde aandachtig de mensen die kennelijk op het portofoonverkeer waren afgekomen. Het zou niet voor het eerst zijn dat de of een dader zelf ook even polshoogte kwam nemen van de gang van zaken op of rond de plaats delict.
De portofoon van ploeg twee kraakte “Oplettendheid geboden aan de waterzijde van de watertoren. De schipper van een bootje doet pogingen om aan te meren bij de watertoren. Over.” “Bootje aanmeren, watertoren. Begrepen, we gaan kijken. Over en sluiten.” Mo, overlegde met zijn collega Brian en nam aanstalten om naar de voet van de watertoren te lopen, te weten aan de waterkant. Op dat moment arriveerde de forensische recherche, met de arts in hun kielzog.