Nadat ik mij vandaag door een tweede achtereenvolgende dagdienst had geworsteld, moest het hoogtepunt van de dag nog komen: Het Groot Aalsmeers Dictee. Om half vier snel naar huis gereden. Wat heet snel, niemand had haast, behalve ik. Dus, om half vijf was ik een keertje thuis, snel Oscar uitlaten, kopje soep er nog in en húp de auto weer in en weer terug. Zo’n beetje. Eindbestemming Aalsmeer.
Om zes uur gingen de deuren van een bekend Aalsmeer restaurant open voor de dictee-tijgers. Opnieuw ging er van alles mis, want in Aalsmeer-Centrum had een verkeersongeluk plaatsgevonden. Er zat geen beweging meer in, dus omkeren en een andere route kiezen was nog de enige optie. Andermaal vertraging. Arjen had mij inmiddels gevraagd of ik hem en Leni na afloop nog naar huis wilde brengen. “Ja, hoor. geen probleem”. Dat betekende echter wel dat ik die dikke station van me nog even moest omtoveren van vrachtwagen naar personenauto. Nóg meer oponthoud. Wonderwel was ik op tijd binnen…
De ontvangstruimte liep snel vol met deelnemers en al vlot werden we verzocht plaats te nemen in de ruimte waar het dictee zou worden afgenomen. Na de introductietoespraakjes, uitleg over de spelregels en het voor het eerst voorlezen van de hele tekst, werden de formulieren uitgedeeld. Het grootste gedeelte van de tekst was al voorgedrukt. Op stippellijntjes moesten we de uitdagingen correct zien in te vullen.
Groot Aalsmeers Dictee
Ennnn, GO! Van start. Tien zinnen voor de categorieën ‘liefhebbers’ en ‘teams’. De categorieën waar ik aan mee deed (lid Team AalsmeerVandaag en als individu). Voor deze groepen deelnemers waren 98 (of waren het er toch 97) woorden geselecteerd. We konden dus maximaal 98 (of toch 97) fouten maken. Veel samengestelde woorden, veel woorden met een koppelstreepje (of juist niet), wat zogenaamde instinkers, en kwesties waarbij het gebruik van een hoofdletter centraal stond. Het zat er allemaal in. Jaren zat ik voor de buis met een schrijfblok op schoot, tijdens het Groot Nationaal Dictee, dat helaas een abrupt einde beleefde. Maar goed, nu zat ik dus bij een echt dictee. Zomaar, lijfelijk aanwezig. Samen met de collega’s van AalsmeerVandaag! Hoe leuk!
Na het dictee volgenden nog wat zaken van huishoudelijke aard, waarna een heerlijk buffet werd geopend. Ondertussen waren de ‘nakijkers’ druk aan het…. nakijken. na het buffet werden de aanwezigen nog vermaakt door oud-burgemeester Joost Hoffscholte. Hij maakte ons een stuk wijzer met betrekking tot de geschiedenis van het deel van het Dorp waar we op dat moment verbleven. Daar zou ik zó een compleet blog over kunnen schrijven. Ga ik misschien nog wel doen ook. Een keer.
De uitslag
Natuurlijk. Meedoen is belangrijker dan winnen. Uiteraard had ik mijn deelname al via Facebook geventileerd. leuke reacties, vooral ook over dat het moedig was om mee te doen. Nou, dat was het ook wel. Vooral voor deze Asperger. Vreemde mensen om mij heen (óók een aantal bekenden, gelukkig), veel mensen om mij heen, last van omgevingsgeluid, enzovoorts. Maar ik was er wel! En ik héb meegedaan. Stoere ik! Maar toen, de uitslag. Nee, in de prijzen zijn wij als Team AalsmeerVandaag of ben ik als individuele deelneemster niet gevallen. Geeft niet, komt volgend jaar wel. Bij het voorlezen en op een scherm tonen van de correcte zinnen en woorden, telde ik in mijn eerste zin gelijk al vijf fouten. Dat gaat niet goed, jongens. Na alle tien de zinnen moest ik constateren dat ik toch ergens tussen de 30 en 40 fouten had geproduceerd. Auw….
Maar toen de formulieren weer uitgedeeld werden, werd ik toch nog blij verrast. Ik had ‘slechts’ 25 fout. Het door de nakijkers getelde gemiddeld aantal fouten bij de liefhebbers, was 25! Mijn score dus, op de kop af! Afgezet tegen de scores van de winnaars bij de pro’s (2 fout) komt mijn foutenaantal maar magertjes uit de bus. Maar ik was er blij mee. Volgend jaar doen we weer mee, dan zet ik in op een score onder de 20 fout. Ik weet nu wat er zo’n beetje van je verwacht wordt!
Collega’s AalsmeerVandaag, bestuur en medewerkers G.A.D. en Wapen van Aalsmeer: bedankt voor de mooie avond! Doei!
Op de foto’s: op de uitgelichte afbeelding: Het Schoutenhuis, onderdeel van de historie van Aalsmeer. Geweest: bakkerij, tapperij en schoutenhuis. Het oudste stenen gebouw van Aalsmeer. Mooi hè? Op de foto in de tekst. Ik stond even buiten af te koelen (ja, was nodig inderdaad) en spotte dit tafereeltje. Moest vastgelegd worden. De nakijkers aan het werk.
Leuk verslag Mariëlle! Goed dat je er was, op deze mooie avond!
Leuk verhaal Mariëlle en ik vind het moedig dat men hier aan meedoet! Nakijken met tien man , nou ja 9 vrouwen en 1 man, was trouwens ook een ervaring! Nogmaals leuk stuk!
Dapper weer hoor! Mooie ervaring rijker.
Groeten,
Eric