Eindelijk in de lift – blogpost 95

Ik zal maar met de deur in huis vallen: ik heb een nieuwe baan! Uiteraard nog onder voorbehoud van referenties en hoogstwaarschijnlijk een VOG (Verklaring Omtrent Gedrag). Om beiden maak ik mij geen zorgen. Degene die ik mocht opgeven als referentie feliciteerde mij met mijn nieuwe baan. Ik geloof niet dat zij iets ten nadele van mij gaat vertellen aan mijn nieuwe werkgever. En wat die VOG betreft: die kreeg ik eind 2015 ook. In de tussenliggende periode geen gekke dingen gedaan, en al helemaal geen dingen die niet mogen volgens ons wetboek. Ook geen problemen daar, dus. Langzaam maar zeker bekruipt mij het gevoel, of eigenlijk de vraag: ‘Eindelijk in de lift?’

 

Balans opmaken

Concreet, wat zijn nu eigenlijk de laatste ontwikkelingen:

• In september tentoonstelling van mijn fotowerk in Zorgcentrum Aelsmeer. Leuk detail: het zorgcentrum maakt deel uit van ‘De Amstelring’. Mijn toekomstige werkgever…
• Nog af te spreken: (foto)tentoonstelling bij makelaardij Eveleens
• Dat verrekte BIG-examen gehaald. Maar de daadwerkelijke registratie duurt lang. Heel lang……. Maar goed, stay positive, ook dat komt goed
• Vanavond ben ik gevraagd voor het maken van een kunstkast op zaterdag 16 september, bij de winkelstraat Ophelialaan. MOOI PUNT (Jeej!)
• Per 1 oktober een nieuwe baan: meer uren per week (van 28 naar 32) en twee salarisschalen omhoog
• Het verkregen vertrouwen momenteel, om AalsmeerVandaag te runnen gedurende een (deze) week. Sinds maandag vier artikelen gepubliceerd, en voor morgen (donderdag) staan er maar liefst drie in de planning. Goed beziggggg
• Punt zeven: nog iets vergeten? Let me know in een reactie

 

Slachtofferrol

Hoewel ik er persoonlijk een bloedhekel aan heb wanneer mensen in de slachtofferrol gaan zitten, was dat het afgelopen jaar met enige regelmaat ook mijn schuilplaats. Ik kan het mijzelf niet eens kwalijk nemen. Hoewel het een – schijnbaar, maar schijn bedriegt – veilige plek lijkt te zijn, kun je maar beter je eigen verantwoordelijkheid nemen en iets doen aan de situatie waarin je terecht bent gekomen. Het blijven hangen in een slachtofferrol doet je op termijn geen goed. Mensen kotsen jou en je gezanik op den duur uit, je draait immers vast in negativiteit. Beter kun je iets proberen aan de situatie te veranderen. Dat heeft tijd nodig. In mijn geval: veel tijd. Wat ik mijn ex vooral kwalijk neem is de financiële situatie waarin zij mij achterliet. Emotioneel ben ik de klap allang te boven. Financieel duurt het allemaal net even iets langer… Maar ik kom er wel.  Ik zit ‘eindelijk in de lift’. Volgende halte: geluk! Zal nog eventjes duren, maar ook dat komt met (kleine) stapjes binnen handbereik. Doei!

De foto’s: de uitgelichte afbeelding is van mijn hand: Bob aan het werk aan zijn kunstkast op het Praamplein. De afbeelding in de tekst: screenshotje van Google streetview. ‘Mijn’ toekomstige kunstkasten. Moppies: in september zijn jullie aan de beurt, hoor!