Wanneer uit mijn telefoon in hoog tempo het Whatsapp-toontje klinkt, dan weet ik het al (met een nauwkeurigheid van 99%), Anna-Maria is berichtjes aan het sturen. Een paar dagen geleden schreef ik hier al dat Anna-Maria het plan heeft opgevat mij op de rit te zetten, of mij daar in elk geval bij te helpen. Als Puur er geen geloof in zou hebben, dat deze missie een kans van slagen heeft, zou zij er waarschijnlijk niet aan beginnen. Denk ik. Begin van deze middag, vanuit tramlijn 5, meldde Puur zich weer. Met schetsjes. Op z’n ‘Puur’s’.

 

Stof tot nadenken
Stof tot nadenken

Stof tot nadenken

De afbeelding links. Hoe het begint vind ik al hilarisch: ‘2017 > geld op de bank Mariëlle’. ‘Geen kramp, doe de Husttle’ is ook een mooie! Heel erg raak ook. Door alle toestanden ben ik inderdaad in een soort kramp geschoten. Ik moet vaker de Husttle doen. Alles losgooien. Dan zeven punten: huiswerk. Opdracht van Anna-Maria: ‘ik geef je een week om na te denken wat je wil’. Daarna gaan we er samen even voor zitten. Nou, daar kijk ik natuurlijk weer naar uit, maar ik moet nog wel even aan de bak! Want wil ik nu eigenlijk. Ja, vooral punt zeven van de afbeelding natuurlijk, maar daar moet ik wel wat voor doen.

Over punt 5 hoef ik niet na te denken, dat is een kwestie van doen. Die website van mij moet helemaal vol geduwd worden met testimonials. Geen nep-berichten, maar geschreven door echte mensen. Daar ga ik dus heel snel mee aan de slag! Easy.

 

Driehoek

De drie P's
De drie P’s

Maar Anna-Maria had meer. Die is flink aan het werk geweest in tramlijn 5. Zij kwam met een driehoek. Elke hoek van deze driehoek staat ergens voor: plezier, prestige, poen. De drie P’s, als het ware. Wanneer een klus of opdracht slechts één van die drie P’s oplevert: niet doen. Dat vond ik zo’n ontzettende goeie, die kende ik nog niet. Zo simpel en tegelijkertijd zo geniaal. Het leven en alles wat daarbij hoort kan zo simpel zijn, het zijn vaak de mensen die het (te) ingewikkeld maken.

Puur heeft een eigen kijk op de dingen. Daarom krijg je, wanneer je met haar in gesprek bent, de ene eyeopener na de andere. Natuurlijk kan zij ook een pain in the ass zijn, maar op de een of andere manier kan ik dat van haar wel hebben.

Hoewel dit een beetje een lamzakkerige zaterdag is (komt vast door de dag van gisteren), ga ik gelijk met een paar acties aan de slag. Doei!

Over de uitgelichte afbeelding: uiteraard, het begint een gewoonte te worden, is dit er weer eentje die ik genomen heb op de Historische Tuin in Aalsmeer. Het begint een flinke serie te worden. Dat is mooi, want in september wil ik er een tentoonstelling mee houden. Zouden ze trouwens al ansichtkaarten verkopen op de Historische Tuin?

2 Antwoorden op “Stof tot nadenken, blogpost 25”

  1. Goed mens die Puur! En net de steun en schop die jij nodig hebt denk ik. Goed geschreven ook.
    Succes met je huiswerk. ?

  2. Weer een mooie blog. Met mooie titel Stof tot nadenken. Mooi verwoord waar je mee bezig bent.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *