Toekomstmuziek – blogpost 135

Niet officieel de eerste van het jaar, dat was namelijk blogpost nummer 134. Gestart met schrijven op oudejaarsavond en gepubliceerd in de nacht van 1 januari. Maar gevoelsmatig is dit voor mij de eerste van dit nieuwe jaar. Dus, het ken nog net (eigenlijk niet): de beste wensen allemaal. Dat al jullie wensen blablablabl…… Dát, dus. In dit blog, genaamd Toekomstmuziek, neem ik jullie mee naar mijn zogenaamde wilde plannen. Alhoewel, plannen… Het zijn meer dromen. En dromen mag! Moet zelfs, zonder wensen en dromen kun je net zo goed maar alvast in je kist gaan liggen. Maar ik hoop serieus van een aantal wensen en dromen waarheid te maken. Dit jaar nog, dus ik mag aan de bak. Maar zo heette blogpost 134 al, dusssss.

 

Toekomstmuziek

Om een beetje in de sfeer van deze avond te blijven. Over drie jaar word ik gevraagd voor deelname aan Wie is de Mol. Dat gaat dan om de editie van 2022. Omdat ik die aflevering win, ben ik vanaf seizoen 2023 zo’n vijf jaar lang de presentatrice van Moltalk, met John de Mol jr als sidekick.  Nu ben ik totaal geen fan van de NPO, maar dat zet ik voor de gelegenheid maar even terzijde, oké? Het Stedelijk Museum en het Museum Boijmans Van Beuningen knokken om het mogen exposeren van mijn unieke foto-portfolio, maar waarschijnlijk kies ik voor New York. Ik heb weliswaar erge last van vliegangst, maar onderweg giet ik wel een roseetje naar binnen en dan zou het toch moeten lukken.

Voor de Playboy bleek ik te rimpelig en te uitgezakt. Redactie in paniek, wist niet meer waar de nietjes te plaatsen. Geeft niets, ik was daar toch al niet zo voor in. Dan maar een tien pagina’s tellend item in de Linda. TIEN PAGINA’S! Want ja, in één kolom past mijn succesverhaal uiteraard niet. Logisch.

 

Mansion

Van de opbrengsten van dit alles, naast de fotoshoots waar ik eigenlijk geen tijd meer voor heb (maar ja, het is zo leuk om gewoon te blijven en gewone dingen te blijven doen), heb ik een kaveltje gekocht in het lullige Aalsmeer. Niet omdat ik nou zo graag in dat gat wil wonen, maar ja, iets met familie en roots hè? Ik vond een mooi plekje aan de Aalsmeerderweg, kocht de eigenaar uit en liet de huidige bebouwing afbreken. Het resultaat? Een waar mansion… Oprijlaan, tennisbaan in de achtertuin en mijn eigen fotostudio in de aanbouw met eigen entree. Voor mijzelf heb ik slechts een huiskamer, twee slaapkamers (drie mag ook), een keuken en sanitair nodig. En een berging of schuur. Die eigen fotostudio/werkruimte is wel het belangrijkste eigenlijk. Maar wanneer je beschikt over een oprijlaan, mag daar ook wel een fraai stuk blik op staan te pronken. Ik hou van mijn oude Focus, maar een SUV zou toch meer dan welkom zijn. Liefst ook een Ford. Ik hou van Ford… Die SUV komt er dus ook gewoon. Omdat het kan!

 

Realiteit

Na de keiharde realiteit van de laatste jaren (waaronder beslag op woning, rekeningen en salaris, en het eeuwige eindjes aan elkaar knopen) is het tijd voor een keiharde ommekeer. Men zegt soms, na vier vette jaren volgen vier magere jaren. Nu, na mijn acht (dubbel, dus er gaat iets niet goed) magere jaren, wordt het tijd voor levenslang vette jaren. Heb ik verdiend, vind ik zelf. Ik werk er hard genoeg voor, ontzeg mij etentjes en andere leuke dingen. Het laatste kledingstuk dat ik heb gekocht, is de spijkerbroek die ik altijd draag. Vorig jaar zomer gekocht, gesponsord door mijn moeder, en de enige broek die ik nog heb. Behalve mijn klusbroek. Ga ik hier nu een partij zielig zitten doen? Neen! Ik heb geen behoefte aan dertig kledingcombinaties in de kast. Het dient slechts ter illustratie.

Misschien schrijf ik er ooit nog een blog over, maar het is maar slecht gesteld met de hulpverlening aan mensen die het financieel moeilijk hebben. Mensen die daar geen problemen mee of bij ondervinden, hebben waarschijnlijk geen idee. Maar daar ga ik het nu verder niet over hebben. Neen. Ik heb het over de basis die dit jaar wordt gelegd voor het smerig rijk worden. Want dat is mijn plan voor dit jaar. Smerig rijk. Niet omdat het kan, maar omdat het moet. Toekomstmuziek. En dat alles met hetgeen ik het liefste doe: fotografie. Daarover gesproken, ken je mijn Flickr-account al? Nee? Hier vind je ‘m. Volg je mij daar? Vind ik leuk!