Met een halve finale, en heel misschien wel DE finale, in het vooruitzicht, blijkt maar weer eens: sport verbroedert. Duitse voetbalsteden werden en worden overspoeld door Nederlandse Oranje-fans. Elke speeldag opnieuw: een mars naar het stadion, van links-naar rechts, schouder aan schouder. Jong, oud, klein, groot, man, vrouw, linksdenkend, rechtsdenkend, wap, antiwap. Maar tijdens dit EK eens niet lijnrecht en schuimbekkend tegenover elkaar, maar schouder aan schouder, van links naar rechts huppelend en weer terug. Dus het kan wél! Bijzonder?
Van Dijk, Depay en Weghorst
Nee, valt wel mee. We hebben iets gemeenschappelijks, zo groot dat het de verschillen weet te overbruggen. Mooi hè? De gesprekken gáán niet eens over politiek, corona, ‘omvolking’, geo-enginering, enzovoorts. De gesprekken gaan over Van Dijk, Depay en natuurlijk nationale held Wouter Weghorst. En ondertussen gaan we van links naar rechts, en weer terug en bouwen we het feest van ons leven. Omdat het kan, omdat het nodig is en omdat we er gewoon zin in hebben.
Onderste sport van de ladder
De chronische boosmensen, waar geen EK tegen bestand is, beweren dat het EK (en wat dat betreft ook andere evenementen) niet meer is dan afleiding van zaken die écht spelen in de wereld. “Geef het volk brood en spelen.” Geef de hond een kluif en hij is weer even zoet. Zoiets dus. De boosmens maakt zich echter vooral boos om zaken die helemaal geen rol van betekenis spelen, behalve voor de boosmens zelf natuurlijk. En sinds Corona struikel je tegenwoordig over dergelijke lui. Mensen die zich (vaak, niet altijd) op de onderste sport van de maatschappelijke ladder bevinden. En dan komen we wat mij betreft vanzelf uit bij de complottheoristen. En die kant wil ik eigenlijk helemaal niet op dit keer.
Nee, sport verbroedert wel degelijk. EK voetbal 2024, Tour de France, Wimbledon en als slagroom op de taart ook nog de Olympische Spelen. We gaan een mooie tijd tegemoet!