Teken van leven – blogpost 128

Hallo daar! Alles goed? Ik heb al even niet voor mijzelf geschreven, of geblogd, dus ik dacht toch maar even een teken van leven af te geven. Hier gaat alles wel hoor, voor het geval je hier benieuwd naar bent. Druk geweest. Been there, done that. Dat werk, een beetje.

 

26 november

Tja, 26 november. De dag waarop ik weer exact een jaar alleen woon. Ik herinner mij de dag zelf nog als gisteren. De eis was, als ik terugkom van werken (avonddienst) dan ben je weg. tegen half drie vertrok ik naar mijn werk. Ze zat op de bank en vroeg: “Mag ik nog een laatste knuffel van je?”. Ik: “Wat denk je zelf, ik heb ook mijn trots”. En met die woorden ben ik de deur uitgestapt. Nu, een jaar later dus, heb ik veel pijnlijke, doch wijze, levenslessen over mij heen gekregen. De details zal ik jullie besparen.

Ik greep dit jaar deze dag aan om mee te gaan op ‘fotosafari’ in de Amsterdamse Waterleiding Duinen, kortweg AWD genoemd. Veertien kilometer gelopen voor een vos!! Maar ik had ‘m. De moeite waard en ik heb mijzelf alweer opgegeven voor het volgende (zelfde) uitje. Hoewel veel beweging niet echt mijn ding is, is het mij uitstekend bevallen. Niet de beweging, maar wel de opvang en de mensen die ook mee waren. Van tevoren had ik aangeven een stomme Asperger te zijn en dat als ik weg wilde, ik ook weg zou gaan. Zover is het niet gekomen. gelukkig maar, want dan zou ik de vos hebben gemist.

 

28 november

Trouwdag van mijn ouders (1964) én mijn geboortedag (1968). Oftewel: jarig. Op 27 november stap je als 48-jarige je bed in, en de volgende ochtend ben je gewoon 49 jaar OUD! Ja inderdaad OUD! Volgens de kalender dan, hè. Mijn hoofd zegt dat ik een jaar of dertig ben. En ik heb geleerd altijd op jezelf te vertrouwen. Dussss…. Geen beste verjaardag dit jaar. Ik werd die schoone morgen wakker met een griephoofd. Iets dat de hele dag aanhield. Karma is een bitch, ik zal iemand hebben boos gemaakt ofzo… Anyway, verjaardag over: griep over. Ook een teken van leven.

 

Werk

Gaat lekker hoor. Die nieuwe jas gaat steeds beter zitten. Mijn missie aldaar: er moet weer meer lol op de werkvloer komen. We gaan dan wel om met dementerende ouderen, maar er mag best meer gelachen worden. Is gezond. Ook voor ons, harde werkers. Volgens mij gaat het de goede kant op. Ik heb nog meer missies daar, maar die komen wel. Eerst meer lol, dan volgt de rest vanzelf.

 

Andere toestanden

Nee hoor, geen toestanden. Wel andere dingen. In oktober vond een mediaonderzoek plaats, in opdracht van Radio Aalsmeer. De nieuwssite AalsmeerVandaag kwam en passant ook nog voorbij in de resultaten. Ik schreef er uiteraard een stukje over. En verder gaat alles wel. Weinig te melden. Oja, ik schreef vier blogs voor de SAM-community. De app ging vandaag live! Is dus te downloaden in app- en playstore! Doen hoor, is meer dan de moeite waard. Doei!

De foto’s: de uitgelichte afbeelding: herten in de AWD. De foto in de tekst: de gespotte vos. Ik heb VEERTIEN kilometer moeten lopen voor deze foto! ‘t Waard: ja.