Hoewel de titel een tamelijk negatieve lading heeft, heb ik andermaal een leuke middag mogen beleven.Vanmiddag werd namelijk de fototentoonstelling van de Aalsmeerse kunstkasten geopend, in de burgerzaal van het Aalsmeerse gemeentehuis. Maar eerlijk is eerlijk, ook een deel van de plaatselijke ‘kunstmaffia’ was aanwezig. Zowel Cultuurpunt als KCA waren vertegenwoordigd. Met wannabe-kunst-maffioso in hun kielzog!
Sociaal gebeuren
Zo’n vernissage is voor een groot deel natuurlijk vooral een sociaal gebeuren. Je kop laten zien, zien en gezien worden, netwerken. De één begroet jou hartelijk met drie zoenen, een ander gunt je een summier glimlachje, terwijl een derde doet of je er niet bent. Je maakt het allemaal mee. Omdat deze asperger niet zo heel erg sociaal-handig is, vind ik het fijn mij te ‘verstoppen’ achter mijn camera, of achter mijn mobieltje waarmee ik vanmiddag geluidsopnamen maakte.
Maar toch, ik heb leuke gesprekjes gevoerd, vind ik zelf. Onderwerp onder andere: kunstkast! het zou zomaar kunnen dat ik dit jaar nog mijn eigen kunstkast mag beschilderen! Jeej!! Daarbij ontmoette ik oude bekenden en maakte kennis met anderen. Zou ik het dan toch nog eens gaan leren? Netwerken en praten over koetjes en kalfjes? I WISH!
Kunstmaffia
Maar hoe zit dat dan met die Aalsmeerse kunstmaffia. Nou, ten eerste is het een bijnaam die ik ooit bedacht uit ergernis, maar die ik inmiddels als soort grapje gebruik. Er zit geen venijn achter, moge dat duidelijk zijn. Uiteraard zit er wel een ‘prikje’ in. Ik ben er namelijk van overtuigd dat de uitdrukking ‘het gaat er niet om wie je bent, het gaat erom wie je kent‘ enorm van toepassing is bij het bepalen (door de kunstmaffia) of jouw werk de moeite waard is of niet. Zo, dat is eruit. Kunst is emotie, kunst is subjectief. De beleving van kunstuitingen is net zo objectief. En toch word je door allerlei ballotagecommissies met je nek op het hakblok gelegd en kun je keihard afgeserveerd worden. In al jouw kwetsbaarheid. Een klein groepje mensen dat bepaalt of je mag exposeren.
Doei!
Deze foto’s zullen AalsmeerVandaag niet halen, dus plaats ik ze zelf. De uitgelichte afbeelding is de groepsfoto van de kunstenaars en organisatie die betrokken zijn bij het kunstkastproject. En ja, zoals je kunt zien op de foto in de tekst: er was ook familie. Moeders, samen met Janna van Zon op de kiek.
Leuk dat je meedoet met kastje schilderen dit jaar. Ik vind zelf dat er erg veel te doen is om het kleuren van een electrakast. Er is een ruim budget vrijgemaakt door de gemeente, bijeenkomsten, groepsapp, schilderdag, plaatselijke kranten, facebook, website, radio, tentoonstelling, foto-sessie met elk ‘kunstenaar’ apart, interview met elke ‘kunstenaar’, borrels en eind augustus in een galerie weer een bijeenkomst met overdracht van de schermen met foto.
Maar goed, het was een leuke bezigheid om een middagje met verf te kliederen.
De ballotagecommissie is wel een lastig dingetje. Maar als je behoefte hebt aan exposeren: Vraag een winkelier om wat in een winkel te mogen hangen, of zoek een schuurtje dat vrij is ergens op de kunstroute. Bord met pijl aan de weg zetten en de expositie is klaar. Ik heb vorig jaar zelf wat paaltjes met gedichten erop bij Stokkeland in de grond gemept. Een brutaal mens heeft de halve wereld.
Een zachtmoedige de hele wereld Marcel!