Terwijl menig Nederlander na DE crisis de broekriem weer ietsjes mag en kan laten vieren, trek ik ‘m nog wat steviger aan. Na drie maanden mijn kop in ‘t zand te hebben gestoken, ben ik gisteravond mijn brievenbus maar eens gaan legen. Ik moest wel, want sinds gisteren kan ik mijn gevulde vuilniszakken alleen nog maar in de ondergrondse container kwijt, wanneer ik mijn afvalpasje tegen een display houdt. En dat afvalpasje, die lag dus ergens in mijn volgepropte brievenbus. Buiten alle reclametroep (gauw zo’n NEE-NEE sticker regelen) zat er veel post in de brievenbus, heel veel. Van blauwe enveloppen tot aan… een fraaie verzameling van gerechtsdeurwaarderskantoren, inclusief een dagvaarding! Crisis in huize Wegman, dus!
Aan de bak
De afgelopen weken heb ik mijn focus vooral gelegd op het uitbouwen van ‘Mariëlle Wegman Fotografie’ naar ‘#SCHERPZINNIGER’. Het gaf mij een positieve fibe, een fibe die heel hard nodig was om mij niet te verliezen in de zorgen waarvan ik wist dat ze in mijn brievenbus lagen. Zo nu en dan is dat ook noodzakelijk, maar nu moet ik mij eerst weer gaan focussen op de zaken die NU spelen. Het zal met mijn vakantiegeld niet anders vergaan dan met mijn eindejaarsuitkering van vorig jaar. Die ging in z’n geheel op aan notariskosten (restje echtscheiding, moest) en een tegenvallende apk (moest ook). Hopelijk hou ik er toch nog voldoende van over om mijzelf te trakteren op een nieuwe spijkerbroek (moet ook…). Ondertussen probeer ik positief te blijven en hou ik mijzelf met humor en zelfspot op de been. Een mens moet toch wat.
Mijn positiviteit, die lang niet door iedereen (h)erkend zal worden, zegt mij ook dat het ooit allemaal wel goed zal komen. Ooit. Daar ben ik van overtuigd. Zelf zie ik als oorzaak van deze tegenslagen vooral de echtscheiding en het gedoe rondom mijn hypotheek. Misschien vertel ik daar ooit nog wel eens iets over, want er zijn een paar zaken uitermate beroerd geregeld in dit land. Ik wil hier alleen maar mee zeggen, dat mijn naderende faillissement niet wordt veroorzaakt door gokschulden, drugsgebruik. Of het op afbetaling leegtrekken van een postorderbedrijf. Nee, de situatie waar ik in ben beland is mij overkomen. Simpel. Ik schaam mij er niet eens voor, vandaar dit verhaal.
Lang verhaal kort, ik moet dus aan de bak. Zorgen dat alle achterstanden weggepoetst worden, en daarbij ook dat er aan de inkomenskant het een en ander gaat gebeuren. Want er moet meer bij. Veel meer!
“Het gaf mijn een positieve fibe”
Aangepast, dank je Niels!
Jij komt er wel , daar twijfel ik niet aan !
Het gaat zeker goed komen Mariëlle. Ik heb de bodem ook helemaal gezien maar er gelukkig uitgekomen. 3 jaar mijn kop in het zand gestoken. Die blauwe enveloppen en die anderen zijn zo slecht nog niet, je moet contact met ze houden(ik weet als geen ander dat het moeilijk is)Kop op topper!!!