Er wordt aan gewerkt – blogpost 138

Jeetje, nummer 138 alweer. Wat vliegt de tijd! Maar dat verder terzijde hoor. Wát een week. Fijne dingen, minder fijne dingen. Over beiden kan ik het heel uitgebreid gaan hebben hier, maar dat doe ik toch maar niet.  Wanneer ik het uitgebreid ga hebben over de minder fijne dingen, dan breng ik ergernissen teweeg bij een aantal mensen. Wanneer ik het ga hebben over de fijne dingen die op mijn pad zijn gekomen, ben ik bang dat mensen denken of vinden dat ik doorsla. Dus daar ga ik het ook maar niet over hebben. Lastig hé? Je digitale uitlaatklep niet ten volle kunnen of durven te benutten… Over de minder fijne dingen kan ik gelukkig (oppervlakkig) kort zijn: er wordt aan gewerkt. Tussen halverwege en eind van dit jaar verwacht (hoop) ik dat alle sores achter de rug is.

Over de fijne dingen kan ik alleen maar zeggen dat ik enorm blij ben met de mensen die op mijn pad zijn gekomen. Ik kan alleen maar hopen dat zij ook blij zijn dat ik op hun pad ben gekomen. Anyway, het was dus een week van mixed feelings.

Veel schrijfwerk verricht, altijd leuk. Kijk maar op http://www.aalsmeervandaag.nl Weinig gefotografeerd, altijd jammer. Voor fotografiewerk moet ik erop uit. En daarvoor ontbrak het mij aan tijd en prioriteit. Ja, inderdaad, prioriteit. De fijne en minder fijne dingen die mij de afgelopen week bezighielden, zorgen tegelijkertijd voor een soort verlamming. Autist als ik ben, heb ik dan niet zozeer moeite met focus, maar ben ik over-gefocust. En daardoor is er weinig ruimte voor andere zaken. Maar: er wordt aan gewerkt! De verlamming wordt voornamelijk veroorzaakt door de minder fijne dingen. Dan wordt de tijd opgeslokt door piekeren en proberen dingen op te lossen. Ik hou het lekker vaag, want ik wil niemand tot last zijn….

Er wordt aan gewerkt

Hoe weet ik zo zeker dat het tussen de helft en het einde van dit jaar allemaal goed gaat komen? Tja, ook daar kan ik mij dus niet heel erg vrij over uitlaten. Ik wil niemand boos maken of ergeren. Maar neem van mij aan, het komt goed, er wordt aan gewerkt. En zolang ik er zelf vertrouwen in heb, moet het wel zo zijn. Toch? Aankomende week heb ik een afspraak met twee heren die voor mij het verschil gaan maken.  Nu klinkt dat wel weer best vreemd. Maar laat ik het erop houden dat zij het verschil voor mij gaan regelen. Dat klinkt al een stuk beter! Uiteraard heb ik zelf ook het nodige huiswerk meegekregen, maar zelfs dat of ook dat komt goed.

 

Gelukkig

Maakt bovenstaande mij tot een gelukkig mens? Neen. Daar kan ik heel erg kort over zijn. Nee dus, verre van. De problemen waar ik mee te kampen heb, en onbegrip daarover uit bepaalde hoek, maken dat ik mij verre van gelukkig voel, op dit moment. Het overschreeuwt zelfs de fijne dingen. Zonde. Want de fijne dingen, zijn wel HELE fijne dingen….  Maar die tijd komt wel weer, dat fijne dingen overheersen en de minder fijne dingen naar de achtergrond zullen verdwijnen. Ik ben geen religieus persoon, maar ik geloof wel dat het tij vroeg of laat zal keren. En volgens mij hoef ik nog maar een paar maandjes geduld te hebben.

Wat ik zelf niet had gedacht, overigens, is hoeveel stress de minder fijne dingen je wel niet kunnen geven. Niet dat ik dacht dat ik daar immuun voor was, ofzo. Maar de stress is vele malen groter dan ik ooit had gedacht.  Slapen doe ik gelukkig altijd goed, maar wanneer ik wakker ben (of in elk geval bij bewustzijn), man, tot in de kleinste vezel staat alles strak! Maar: er wordt aan gewerkt….